با شاعران «سخن ،شعر»

در محفل شاعران(۹۶)

روزهای پنج شنبه و آدینه

آدینه  ۲۷بهمن ماه ۱۳۹۶

موضوع:  «سخن،شعر»

سعدی:

سخندان پرورده پیر کهن

بیندیشد آن گه بگوید سخن

حافظ:

بیان شوق چه حاجت که سوز آتش دل

توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد

صائب تبریزی:

در سخن گفتن خطای جاهلان پیدا شود

تیر کج چون از کمان بیرون رود رسوا شود 

سنایی غزنوی:

مرد باید که سخندان بود و نکته شناس 

تا چو می گوید،از آن گفته پشیمان نشود

   

بهادر یگانه:

سرگذشتم قصّه ای از موج ها و شعله هاست 

اشک چشم و سوز دل را در سخن پیچیده ام

حکیم فردوسی:

سخن ماند از تو همی یادگار

سخن را چنین خوارمایه  مدار

فرخی سیستانی:

فسانه گشت و کهن شد حدیث اسکندر

سخن نو آر که نو را حلاوتیست دگر

واعظ قزوینی:

چگونه لب به سخن واشود در آن محفل 

که نیست نیم سخن فهم و صد سخن چین است

کلیم کاشانی:

فرزند ماست شعر و بدان فخر می کنیم

زان ابلهان نئیم که فخر از پدر کنند

مشفق کاشانی:

در دیاری که سخندان و سخن ماند غریب

نه عجب گردن دانا به وطن می شکند 

پروین اعتصامی:

وقت سخن مترس و بگو آن چه گفتنی است

شمشیر روز معرکه زشت است در نیام

        برگرفته از کانال دانشرام                 🌹🌹🌹