با شاعران - دل بستگی

حافظ:

غلام همّت آنم که زیر چرخ کبود

ز هرچه رنگ تعلّق پذیرد ،آزاد است

سعدی:

چو دل به قهر بباید گسست و مهر برید

خنک تنی که دل اوّل نبست و مهر نباخت

صائب تبریزی:

در گلشنی که خرمن گل می رود به باد

دلبستگی به خار و خس آشیانه چیست ؟

اختر گرجی:

به پایان شد حدیث دل زبس گفتیم و نشنیدی

سر آمد رشته ی الفت زبس بستیم و بگسستی

پروین اعتصامی:

مشو دلبسته ی هستی که دوران

هر آن را زاد،زاد از بهر کشتن

قادر بیدگلی:

مباش ای غنچه از اوراق گل مغرور جمعیت

که این پیوستگی ها در بغل دارد جدایی ها

کلیم کاشانی:

دانه ی دام تعلّق مزرع گیتی نداشت

ما به امّید چه یارب دل به دوران بسته ایم

نظام وفا :

در جهان گر لذتی هم هست در دل بستگی است

لیک دل بستن نمی ارزد به دل برداشتن

وحشی بافقی:

پیوستن دوستان به هم آسان است

دشوار،بریدن است و آخر آن است

ابوالحسن فراهانی:

ترسم این الفت که دارد با گریبان دست من

در قیامت نیز نگذارد که گیرم دامنی

:امیر حسینی هروی:

نی ام به دام تعلّق اسیر بیم و امید

غلام خویشم و فرمانروای خویشتنم

پژمان بختیاری:

خاطرم گرد تعلّق نپذیرد گویی

در دل آب نشسته است تن خاکی ما

گلشن کردستانی:

مباد آنکه به این شوره زار دل بندم

که باغ عمر مرا برگ و بار باید و نیست

مهدی سهیلی:

پای همّت را فرو بستیم با دلبستگی ها

شد نصیب ما از این دلبستگی ها ،خستگی ها

                         🌹🌹🌹 منبع کانال دانشرام