دوغ و دوشاب یکی است.
لطفاً به ادامۀ مطلب رجوع کنید.
وقتی به زحمات افراد توجه نشود و خوب و بد در یک کفه ترازو قرار بگیرد، از این ضرب‌المثل استفاده می‌کنند که به این معناست که خوب و بد هیچ فرقی با یکدیگر ندارند و به یک چشم و البته ناعادلانه نگاه می‌شوند.
می گویند که دوغ که متفرع از ماست است و پس از گرفتن کره از ماست باقی می‌ماند در محیط گله‌داری بیشتر به مصرف تغذیه سگان گله می‌رسید. اما دوشاب ماده‌ای شیرین است که با پختن انگور به دست می‌آید.
اما وجه تناسب دوغ و دوشاب و توجه به اهمیت یکی بر دیگری را باید در این امر جستجو کرد که بنا به تحقیقات انجام‌شده، طبقه حشم‌دار و گله‌دار برای دوغ که کره آن گرفته شده، ارزش و اهمیتی قابل نبوده‌اند و غالباً آن را به دور می‌ریختند.
دوشاب اما برای آن‌ها بدون تردید عزت و اهمیت بیشتر داشت و هرگز دوغ بی‌خاصیت در نزد لرها نمی‌توانست جای دوشاب را بگیرد.
به طور کلی طبقه حشم‌دار، دوشاب را به سبب شیرینی و حلاوتش دوست دارند
زیرا علاوه بر آنکه ذائقه را شیرین می‌کند در سرمای سخت زمستان در کوهستان‌ها بر
میزان کالری بدن می‌افزاید.
نقل از باشگاه خبرنگاران
از خواب می پرند.