با شاعران - پشیمانی

حافظ:

امروز که در دست توام مرحمتی کن

فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت

قصاب کاشانی:

سخن خوب است زاوّل خاطر کس را نرنجاند

که بعد از گفت و گو سودی ندارد لب گزیدن ها

آگه شیرازی:

طریق مهر و وفا پیش گیر با همه کس

که حاصلی ندهد کینه جز پشیمانی

علی اشتری(فرهاد):

پشیمانم که عمری طاعت نفس و هوا کردم

نمی پرسد کسی از من که نادانی چرا کردم

امیری فیروزکوهی:

به باغ دل دراین بستان سرای عالم فانی

نهال آرزو بنشان که بار آرد پشیمانی

صائب تبریزی:

بر جرم من ببخش که آورده ام شفیع

اشک ندامت و عرق انفعال را 

(انفعال:شرمساری)

 عارف قزوینی:

عارفا عمر به بیهوده تلف شد من بعد

چه خوری غصّه که سودی ز پشیمانی نیست

ملک قمی:

رفتم که خار از پا کشم محمل نهان شد از نظر

یک لحظه غافل گشتم و صد سال راهم دور شد

پرویز ناتل خانلری:

بگشای در بگشای در ،گریان و نالان آمدم

زان سرکشی ها در گذر،اینک پشیمان آمدم

ناشناس(؟):

بی صرفه سخن مگوی تا غم نخوری

کز گفتن بی وقت ، ندامت خیزد 

                         🌹🌹🌹منبع کانال دانشرام