گل و بلبل در شعر شاعران معروف

مولوی:

چون که گل رفت و گلستان درگذشت

نشنوی زان پس ز بلبل سرگذشت

سعدی:

ای بلبل، اگر نالی من با تو هم آوازم

تو عشق گلی داری من عشق  گل اندامی

حافظ:

دلت به وصل گل ای بلبل سحر خوش باد

که در چمن همه گلبانگ عاشقانه ی توست

صائب تبریزی:

یاد ایّامی که سوز عشق بلبل داشتم

از دل شوریده دامانی پر از گل داشتم

عماد فقیه کرمانی:

امید بلبل بیدل ز گل وفاداریست

ولی وفا نکند دلبری که بازاریست

کلیم کاشانی:

چرا نگرید بلبل که بی وفایی دهر

امان نداد که گل خنده را تمام کند

عماد خراسانی:

گل را برای صحبت خار آفریده اند

دیوانه بلبل، این همه غوغا چه می کنی

صابر همدانی:

بلبل نبود عاشق گل،این کلاه را

ما دوختیم و بر سر بلبل گذاشتیم

فرات هروی:

به غیر از گل که خندد در چمن بر گریه ی بلبل

نپندارم که در گیتی لب خندان شود پیدا

اخوان ثالث:

گر چه گلچین نگذارد که گلی باز شود

تو بخوان مرغ چمن بلکه دلی باز شود

                         🌹🌹🌹