با شاعران . سفر

موضوع: سفر

سعدی:

بسیار سفر باید تا پخته شود خامی

صوفی نشود صافی تا در نکشد جامی

حافظ:

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

صادق سرمد:

هر جا که سفر کردم تو همسفرم بودی

وز هر طرفی رفتم تو راهبرم بودی

مهدی سهیلی:

خوش آن زمان که امید دل من از سفر آید

ز پشت ابر غم آلوده ماه من به در آید

صائب تبریزی:

هر کس که بی رفیق موفّق کند سفر

باخود هزار قافله تشویش می برد

عارف قزوینی:

عمرم گهی به هجر و گهی در سفر گذشت

تاریخ زندگی همه در دردسر گذشت

کلیم کاشانی:

رفت عمرم در سفر چون موج و نتوانم «کلیم»

گوشه ی امنی در این دریای بی حاصل گرفت

واقف هندی:

به سفر رفتی و خوبان همه گیسو کندند

در فراق تو عجب سلسله ها بر هم خورد

ابوالحسن ورزی:

مه من گذشت سالی که تو از سفر نیایی

به شب سیاه بختان چو سپیده در نیایی

عبید زاکانی:

می روم دست زنان بر سر و پای اندر گل

زین سفر تا چه شود حال و چه آید به سرم

اخوان ثالث:

نه بخت، فسون نه چرخ جادو کرد

نفرین به سفر که هرچه کرد او کرد

                         🌹🌹🌹 منبع کانال دانشرام