حکایت های عامیانه(فولکلور) 3- میراث خوار بی فکر

شخصی اموالی بسیار داشت و همه را برای تک پسرش به ارث گذاشت . پسر که به مال و منال هنگفت و بی زحمتی دست یافته بود ، دست اسراف بر اموال گشود و در مدّتی کوتاه همه را صرف عیش و نوش کرد و قمار .

لطفاً به ادامۀ مطلب رجوع کنید.

زمانی به صرافت افتاد که چیزی نداشت و دوستانش نیز - که مگسان گرد شیرینی بودند - از دورش پراکنده شدند . خلاصه عاطل و باطل و مقروض و شرمنده گرفتار بود و برای صنار و سی شاهی ملق می زد و در بازار به  دستفروشی جارو روی آورد و می خواند :

می پِر یته حاجی بود صاحب پول و پله     همه بَنَه بنده ره حموم و کارونسره   ایسپیلی جارو برار

( پدرم یک حاجی با ما و منال فراوان بود / همه را از حمّام تا کاروانسرا برایم به ارث گذاشت / برادر جاروی اصل اسپیلی دارم. )