با شاعران-کعبه ، مسجد ، دیر
انوار همدانی:
حاجی و طوف حرم،ما و سر کوی دوست
کعبه کجا،ما کجا،کعبه ی ما کوی دوست
صائب تبریزی:
همچو آن رهرو که خواب آلوده از منزل گذشت
کعبه را گم کرد هر کس بی خبر از دل گذشت
خواجوی کرمانی:
زآتشکده و کعبه غرض سوز و نیاز است
وآنجا که نیاز است چه حاجت به نماز است
حافظ:
جلوه بر من مفروش ای ملک الحاج که تو
خانه می بینی و من خانه خدا می بینم
سعدی:
سفر قبله درازست و مجاور با دوست
روی در قبله ی معنی به بیابان نرود
جامی:
به کعبه رفتم و زآن جا هوای کوی تو کردم
جمال کعبه تماشا به یاد روی تو کردم
عرفی شیرازی:
هرگز مگو که کعبه و بتخانه خوش تر است
هر جا که هست جلوه ی جانانه خوش تر است
عین القضات همدانی:
در بتکده گر نشان ز معشوقه ی ماست
رفتن به طواف کعبه از عقل خطاست
مولوی:
ای قوم به حج رفته کجایید،کجا یید؟
معشوق همین جاست بیایید ،بیایید
قاسم انوار:
از مسجد و میخانه وز کعبه و بتخانه
مقصود خدا عشق است باقی همه افسانه
ریاضی یزدی:
ما جز خدای هیچ ندیدیم گرچه، روی
گاهی به کعبه، گاه به بتخانه داشتیم
اهلی شیرازی:
زاهد به ره کعبه رود کاین ره دین است
خوش می رود امّا ره مقصود نه این است
ظفر کرمانی:
تو و خار مغیلان زاهدا و طی منزل ها
من و راه خرابات و طواف کعبه ی دل ها
🌹🌹🌹منبع کانال دانشرام